Kanjon rijeke Uvac se smatra za jedno od najljepših mjesta u Srbiji, pa i šire. Nalazi se u jugozapadnoj Srbiji, između planina Javor i Zlatar, i poznat je po svojim uklještenim meandrima. Takođe, ovo je jedno od posljednjih staništa bjeloglavog supa, predivne ptice koja je gotovo izumrla. Dio klisure rijeke Uvac, površine 2 543 hektara, je 1971. godine proglašen za Specijalni rezervat prirode Uvac. Nalazi se na nadmorskoj visini od 902 do 1276 metara.

Kanjon Uvca nalazi se između Sjenice i Nove Varoši, između planina Javor i Zlatar. Nevjerovatni meandri (“meandar” je geografski pojam za zavojito korito rijeke koje krivuda u obliku slova “S”. Naziv je dobio po rijeci Meandri u Turskoj, a “meandar” može biti i naziv za same okuke krivudave rijeke ) po kojima je Uvac poznat, nastali su potapanjem kanjona 1979. godine za potrebe hidroelektrane Uvac.

Meandri su nastali riječnom erozijom vertikalnog tipa. Korito rijeke nekada je bilo na većoj visini nego što je danas. Zbog ubrzane vertikalne erozije, riječno korito počelo je da se spušta, ali nije bilo dovoljno vremena da se ono ispravi dejstvom vode. Tako je rijeka mogla da probije put samo kroz najmekše dijelove stijena, dok su oni tvrđi ostali kakvi su bili, formirajući izuzetno duboke i nevjerovatno uklještene meandre po kojima je kanjon Uvca poznat.

Osim meandara, kanjon Uvca poznat je i po tome što se u njemu gnijezdi bjeloglavi sup,vrsta ptice grabljivice i lešinara, koja je prije dvije decenije skoro izumrla. U kanjonu danas živi oko tri stotine primjeraka bjeloglavog supa.