Sakha ili Jakuti su jedan od glavnih naroda u istočnom Sibiru, kojih je bilo oko 380.000 krajem 20. veka.

Njihova rana istorija je malo poznata, iako epske priče datiraju iz 10. veka. U 17. veku su se mirno asimilirali sa drugim severnim narodima i sastojali su se od 80 nezavisnih plemena, podeljenih u klanove. Nuklearna porodica je bila primarna društvena jedinica Sakhe. Položaj žene u porodičnom i javnom životu uglavnom je bio inferioran.

Većina Sakha je ranije bila polunomadska, živeli su u naseljima u zemljanim kolibama od brvana i letnjim kampovima sa kupastim šatorima od breze koji su se nalazili u blizini pašnjaka i izvora sena za zimsku stočnu hranu. Procesom asimilacije mnogi južni Sakha su se okrenuli poljoprivredi, dok su severniji preuzeli uzgoj irvasa od Evenka. Poznati su po pravljenju grnčarije.

Uprkos arktičkoj klimi, ovaj narod se bavi uzgojem goveda, irvasa i konja. Mlečni proizvodi zauzimaju istaknuto mesto u njihovoj ishrani, a meso je rezervisano za posebne prilike. Ribolov u rekama i jezerima je druga po važnosti privredna delatnost. Mnoge tradicionalne umetnosti, kao što su rezbarenje slonovače i drveta i izrada nakita, još uvek se praktikuju.