Desetorica braće Lisenko je ratovalo u Drugom svetskom ratu i svi su se vratili kući. Najveće slavlje u porodici je nastalo kada se poslednji najmlađi brat Saško vratio iz rata, a najviše mu se obradovala majka Evokadija (desna slika), kojoj je on bio najsličniji.
Ova slika je nastala ispred njihove kuće u Ukrajini 1982. godine. Međutim ovo nije samo priča o braći, nego i o njihovoj majci. Njihov otac je preminuo pre rata. Pa je majka ostala sama kod kuće sa pet kćeri. Ona je u teškim uslovima uspela da podigne 15 dece i sačuva ih od svih mogućih bolesti iz tog vremena. Radila je do poslednjeg dana, preminula je u 77. godini. Kako bi se braća odužila podigli su joj spomenik. Donja slika u uglu je iz 1984. godine, njih tada već devetorica poziraju ispred spomenika. Ispred spomenika je simbolično posađeno deset topola (sinovi) i pet vrba (kćeri) kao znak velike ljubavi. Jedan od braće je rekao:

“Ovo nije spomenik samo našoj majci, već spomenik o najvećoj ljubavi koju čovek može osetiti.” ❤️🌍👵🏻