Arktička ili polarna lisica (Alopex lagopus) zoološki je svrstana u porodicu pasa.
Srodnik joj je polarni vuk, jedna od najslabije poznatih podvrsta vukova.
Boja krzna
Arktička lisica je jedina vrsta pasa čija boja krzna se menja u skladu sa godišnjim dobom. Leti su im glava, leđa rep i noge smeđi, dok su im bokovi i trbuh svetli. To je naročito izraženo tokom jula i avgusta, a krzno im je u odnosu na zimsko kraće i bojom izvrsno služi kao zaštita u tundri. Dok je letnje krzno svih polarnih lisica vrlo slično, u zimskom razdoblju se pojavljuju dve različite verzije, bela i plava. Prema tome se i nazivaju bela lisica i plava lisica.
Zimi bela lisica ima potpuno belo krzno (slika). Tokom zime, boje plavih lisica variraju od svetlo sive do tamno plave, pa čak i crne.
Razlike se javljaju od legla do legla.
Staništa
Eksperimentom je utvrđeno, da polarna lisica može podneti temperaturu do -80°C. Arktičke lisice žive svuda oko severnog pola, severno od granice šuma u severnoj Europi (Skandinavija, Svalbard, Island), Rusiji, (Sibir), severu Kanade, Aljasci i Grenlandu. Stanište im je pre svega tundra, ali žive čak i na santama Arktičkog okeana.
Hrana
U potrazi za hranom povremeno zalaze na jug u područja tajgi. Polarne lisice žive prije svega od lova na leminge i druge glodare. Rast i opadanje populacije ovih lisica čvrsto je povezan s rastom i padom populacije leminga. Zavisno od habitata arktičke lisice, glavni plen su joj brdski leming (Lemmus lemmus), ogrličasti leming (Dicrostonyx torquastus), sibirski leming (Lemmus sibiricus), močvarni miš (Microtus oeconomus) i Myodes rufocanus. Gnezda glodara kao i tunelaste prilaze do njih lisica može nanjušiti čak i kroz debeli snežni pokrov i strelovitim iskopavanjem osigurava sebi tako i u najdubljoj zimi dovoljno hrane. Leti lovi leminge na otvorenom. Značajan deo hrane ovih lisica su i ptice koje se gnezde na Arktiku i njihova jaja i pilići. Lisice koje nastanjuju obale, obilaze i njih u potrazi za naplavljenim lešinama, ostacima riba i ljuskaša. Kad sledi polarne medvede, radi to da bi pojela ostatke njihovog ulova. Tokom perioda obilja, zakopavaju i skrivaju zalihe za doba gladovanja. Kao pravi umetnik preživljavanja, arktička lisica je i lešinar, a u nuždi pojest će bilo kakav deo životinjskog ili biljnog porekla.
Tada jede i insekte i različite bobice, pa čak i izmet drugih životinja.
Neprijatelji
Prirodnih neprijatelja gotovo da nemaju. Osim ljudi, opasan im može biti polarni vuk, a ponekad i polarni medved od kojeg se lisice drže na odstojanju.
